• A tymczasem na stronie MF coś takiego:

   

  „Diagnoza poziomu kultury uczciwości w służbie cywilnej”

  Szanowni Państwo, Uprzejmie informuję, że w lutym br. na zlecenie Departamentu Służby Cywilnej Kancelarii Prezesa Rady Ministrów, rozpocznie się ogólnopolskie badanie pt.: „Diagnoza poziomu kultury uczciwości w służbie cywilnej” , które obejmie wszystkie jednostki wchodzące w skład korpusu. Cel badania Celem badania jest ocena obecnego stanu kultury uczciwości w korpusie oraz skuteczność działań zrealizowanych w tym obszarze przez jednostki administracji rządowej. Oznacza to, że badaniem objęte zostanie również nasze ministerstwo oraz jednostki resortu finansów. Termin i zakres badania Badanie, które zorganizowane jest w trybie online, przeprowadzi firma Openfield Sp. z o.o. Prace badawcze, obejmą dwa kluczowe komponenty: ·         jakościowy (luty 2022 r.) - w tej części prowadzone będą szczegółowe, indywidualne wywiady z członkami korpusu, dyrektorami generalnymi/kierownikami urzędów oraz zogniskowane wywiady grupowe, ·         ilościowy (marzec 2022 r.) - na tym etapie prowadzone będą wywiady online z członkami korpusu, za pomocą specjalnie przygotowanych kwestionariuszy. Podsumowanie i zakończenie projektu badawczego zaplanowane jest na czerwiec 2022 r.  Nasze zaangażowanie Serdecznie zachęcam, aby osoby, które zostaną zaproszone przez firmę Openfield do udzielenia wywiadu - wzięły w nim udział. Badanie zostanie przeprowadzone online z zapewnieniem pełnej anonimowości. Tylko przy Państwa zaangażowaniu Departament Służby Cywilnej KPRM będzie mógł skutecznie przeanalizować dotychczasowe działania w zakresie budowy i promocji kultury uczciwości w służbie cywilnej, wypracować wartościowe rekomendacje i zaplanować nowe inicjatywy na najbliższe lata. Liczę, że będą one użyteczne również dla naszego ministerstwa.   Z poważaniem   Renata Oszast Dyrektor Generalny

• Kropla, która przepełniła czarę ??? Czyżby zbyt łagodne podejście, zbyt serdeczne w stosunku do szaraczków . Wyższej kadry to wiadomo, problemy z kulturą uczciwości nie dotyczą... 

• 

• Wtedy urzędnik/urzędniczka był/-a ‘’kimś’’. Mógł/mogła np. ‘’podratowywać swoje zdrowie’’ zdaje się do 6 m-cy w ciągu roku, zachowując przy tym prawo do 100 proc. wynagrodzenia. Te zwykłe urlopy także były dłuższe, po przepracowanych 20 latach – nawet 6 tygodni w ciągu roku… Dziś dodatkowe uprawnienia mają w służbie cywilnej tylko nieliczni. Ciekawe jak wtedy było ze stosunkową wysokością wynagrodzeń urzędniczych, ale w wielu źródłach podaje się, że to były generalnie dobre jak na tamte realia zarobki, włącznie z dodatkami lokalnymi... Później tę ustawę zmieniano za tzw. komuny, kiedy już szacunek/dowartościowanie pracy umysłowej stał się jednak mniejszy. A dziś…?

  „Funkcjonariusz państwowej służby cywilnej posiadał dość liczne uprawnienia i przywileje, które w pewien sposób miały mu rekompensować poświęcenie się służbie publicznej. Najważniejszym z nich była gwarancja stabilności stosunku pracy. Urzędnik mógł zostać usunięty ze służby jedynie prawomocnym zarządzeniem władzy wydanym w oparciu o przepisy ustawy o państwowej służbie cywilnej lub na mocy orzeczenia komisji dyscyplinarnej. Urzędnik mógł być jednak przeniesiony w stan nieczynny, kiedy na skutek zmian organizacyjnych nie było czasowo dla niego odpowiedniego stanowiska. Urzędnik pozostający w stanie nieczynnym pobierał pełne uposażenie służbowe, a czas ten zaliczany był do stażu pracy.

  Urzędnicy posiadali też szczególne uprawnienia urlopowe. Poza dłuższym urlopem wypoczynkowym przysługiwały im również krótkie urlopy na załatwienie spraw osobistych oraz urlopy dla poratowania zdrowia.”

  Za: https://www.gov.pl/web/sluzbacywilna/historia-systemu-sluzby-cywilnej-w-polsce

• No przecież teraz jest lepiej, można brać urlop "na żądanie" i to AŻ 4 dni...taka to stabilizacja po 100 latach.

  A przeniesienie do nieczynności jest przecież możliwe w każdym czasie....wypowiedzenie i już

  (oczywiście bez uzasadnienia) lądujesz w PUPie

• Przynajmniej wg tego źródła - za ten stan nieczynny i tak przysługiwało uposażenia. Może warto by przywrócić te uprawnienia sprzed 100 lat?

• A prawo do emerytury tzw. wtedy funkcjonariusze państwowi - w tym urzędnicy -  mieli już po 10 latach służby - jak w art. 9 ustawy o "ustawy z dnia 11 grudnia 1923 r. o zaopatrzeniu emerytalnem funkcjonarjuszów państwowych i zawodowych wojskowych" - https://isap.sejm.gov.pl/isap.nsf/DocDetails.xsp?id=WDU19240060046 .  

• Oj tam, wtedy ludzie żyli krócej, to i krócej byli aktywni zawodowo. Teraz medycyna poszła do przodu i dzięki  9% wystrzeli do poziomu bliżej nieznanego to i siły witalne PAŃSTWO może wykorzystywać przez dłuższy czas.... Marchewkowy NŁ zachęca do pracy do tchu ostatniego - nie płacisz podatku

   

• Raczej powrotu nie będzie z prostej przyczyny. Przed stu laty tworzono przepisy w celu odrodzenia Państwa,

  teraz są tworzone...bo istnieje potrzeba zmian , a do tego nie są potrzebni urzędnicy tylko wyborcy.

• Dokładnie tak.

  Dopiero co chcieli zlikwidować służbę cywilną w skarbowości i w ogóle w administracji. Bezczelni hipokryci.

  Wszystkie stanowiska obsadzane są po uważaniu, wg kumpli z banku Morawieckiego, żadnej konkurencyjności i żadnej wiedzy, liczą się tylko znajomości.

• Ciekawe, że w NIK zachowali prawa pracownicze dotyczace dodatkowych urlopów. Mało tego, mianowanie następuje po 3 letnim zatrudnieniu na podstawie umowy o pracę. 

• Uważam, że w kontekście braku realnych podwyżek należałoby podjąć działania w kierunku likwidacji zapisu o zakazie podejmowania dodatkowej pracy. Byłoby to uczciwie w stosunku do członków służby cywilnej. Skoro budżetu nie stać na podwyżki, to należałoby dać możliwość dodatkowej pracy. Brak podwyżek to mniej realnych środków teraz, ale to również niższa emerytura w przyszłości. Skoro nie mogą dać podwyżek, niech pozwolą podjąć dodatkową pracę. 

• @ruda4774 podpisuje się obiema rękami!!!

• Żeby jednak nie było tak ''różowo'' – osiągnięcie 10-letniego lub 5-letniego okresu służby było tylko jednym z warunków przejścia na emeryturę (przy czym - w nadzwyczajnych przypadkach można było nie spełniać nawet wymogu tego skróconego okresu 5-letniego).

  Trzeba było także osiągnąć odpowiedni wiek (którego nie każdy wtedy dożywał...  ) lub ewentualnie - niezależnie od wieku - stan zdrowia/"upadku sił fizycznych lub umysłowych" stanowiący o niezdolności do dalszej służby. Niemniej były to czasy, w których nie wszystkie grupy zawodowe mogły w ogóle liczyć na jakąkolwiek emeryturę, a różne grupy funkcjonariuszy były traktowane na równych lub przynajmniej na porównywalnych zasadach.

  Dalej w ustawie z 1923 r. o „zaopatrzeniu emerytalnem funkcjonarjuszów państwowych...”  czytamy:

  „Art. 28. Przeniesienie w stan spoczynku następuje na prośbę funkcjonariusza państwowego:

  a) bez względu na wiek,  jeżeli funkcjonariusz państwowy z powodu ułomności cielesnej, albo z powodu upadku sił fizycznych lub umysłowych stał się trwale niezdolny do służby;

  b) bez względu na zdolność do służby, gdy przekroczył 60 lat życia  ;

  c) gdy uzyskał prawo do pełnego uposażenia emerytalnego i ukończył 55 lat życia  .

  Art. 29. Władza może funkcjonarjusza państwowego przenieść w stan spoczynku bez jego prośby:

  a) gdy funkcjonarjusz państwowy z powodu choroby nie pełnił służby dłużej niż na to zezwalają ustawy o państwowej służbie cywilnej; (…);

  b) gdy z powodów podanych w punkcie a) art. 28 jest trwale niezdolny do prawidłowego pełnienia służby;

  c)  gdy przekroczył 60 lat życia i uzyskał prawo do pełnego uposażenia emerytalnego;

  d) jeżeli funkcjonarjusz państwowy po pół roku od chwili przeniesienia go w stan nieczynny, nie został powołany do służby czynnej (...)”

  Jako jedną z przesłanek przeniesienia w stan spoczynku w art. 30 tej ustawy wymieniono także orzeczenie stwierdzające o przeniesieniu do tego stanu.

• Ustawa o zaopatrzeniu z 1923 r. obowiązywała jeszcze, z pewnymi zmianami, do czasów powojennych - do czerwca 1954 r. (aktem uchylającym był dekret z dnia 25 czerwca 1954 r. o powszechnym zaopatrzeniu emerytalnym pracowników i ich rodzin).

Tylko zalogowani użytkowicy mogą dodawać komentarze.