Biorąc do ręki nowy angaż warto zapoznac się z projekcją inflacji:
<!--QuoteBegin-z www.WP.PL+--><div class='quotetop'>(z www.WP.PL)</div><div class='quotemain'><!--QuoteEBegin-->Dane o inflacji w maju potwierdzają, że potrzebna jest szybka podwyżka stóp procentowych, ale zacieśnienie powinno odbywać się stopniowo - poinformował Marian Noga z RPP.

Dane o inflacji w maju pokazują, że ścieżka inflacji przebiega wyżej od tego co widzieliśmy w ostatnich projekcjach. Takie działania wymagają reakcji ze strony RPP - powiedział PAP Noga.

Na koniec 2007 roku inflacja będzie powyżej 2,5 proc., a w <!--coloro:#FF0000--><span style="color:#FF0000"><!--/coloro-->połowie 2008 roku może nawet przekroczyć <!--sizeo:4--><span style="font-size:14pt;line-height:100%"><!--/sizeo-->3,5 proc.<!--sizec--></span><!--/sizec--><!--colorc--></span><!--/colorc-->, co oznacza, że Rada powinna już działać, zważywszy na mechanizm transmisji - dodał Noga.
<!--QuoteEnd--></div><!--QuoteEEnd-->

A do których Izb, jeśli można wiedzieć  i czy wyjazdy te mają formę zorganizowaną "na duszpasterskie zaproszenie", czy raczej to "pielgrzymki indywidualne"?

Żeby coś do rąk wziąć, ktoś (Pełnynocnik) musiał będzie chcieć coś takiego wręczyć.

Pismo - opinia RSK ws. KAS (w załącznikach uwagi szczegółowe)

<!--quoteo--><div class='quotetop'></div><div class='quotemain'><!--quotec-->Pan
Marian Banaś
Szef Służby Celnej
Podsekretarz Stanu
w Ministerstwie Finansów


Rada Sekcji Krajowej Pracowników Skarbowych Niezależnego Samorządnego Związku Zawodowego „Solidarność” popiera projekt reformy administracji skarbowej i celnej. Nie jest to jednak poparcie bezwzględne, bezwarunkowe i ostateczne. Szereg zaproponowanych w projektach ustaw rozwiązań nie mogło się spotkać z naszą akceptacją, a antyzwiązkowy charakter wielu zapisów (szczegóły niżej) wymaga bezwzględnych zmian i to jeszcze przed przekazaniem projektów pod obrady Parlamentu. W tej sprawie nie zmieni naszego poglądu nawet odstąpienie od wstępnie zakładanego wyrugowania pluralizmu związkowego z aparatu podległego Ministrowi Finansów, gdyż nie była to dobra wola Kierownictwa Ministerstwa Finansów, lecz skutek naszych intensywnych działań na najwyższym szczeblu rządowym.
      
Niepokoi metodologia przyjęta na etapie tworzenia projektów aktów prawnych mających regulować ustrój administracji skarbowej. Utajnione obrady Zespołu o tajnym składzie a także brak konsultacji społecznych oraz konsultacji z kierownikami jednostek organizacyjnych jeszcze na tym etapie  muszą budzić obawy o efektywność i prawidłowość wprowadzanych rozwiązań. Funkcjonowanie reformowanych służb skarbowych i celnych jest bowiem na tyle skomplikowane i złożone, że nie sposób, aby nawet najwięksi specjaliści ministerialni byli w stanie dostrzec wszelkie aspekty funkcjonowania tych służb w praktyce. Tak naprawdę wszelkie niedociągnięcia wdrażanych rozwiązań ujawnią się dopiero w działaniach codziennych administracji – stąd zbyt mała reprezentacja w Zespole przedstawicieli Naczelników Urzędów Skarbowych to zły pomysł.

Niepokoi również brak aktów wykonawczych czy chociażby ich założeń na etapie opiniowania ustawy. I nie chodzi już o to, że Ministerstwo Finansów narusza prawo, gdyż zgodnie z § 13 rozporządzenia Prezesa Rady Ministrów z dnia 20 czerwca 2002 roku w sprawie „Zasad techniki prawodawczej” „jednocześnie z projektem ustawy przygotowuje się projekty rozporządzeń o znaczeniu podstawowym dla jej funkcjonowania” – co naszym zdaniem oznacza, że przynajmniej niektóre z nich powinny być przedstawione do zaopiniowania łącznie z ustawą. Chodzi o to, że rozwiązania szczegółowe zawarte w rozporządzeniach w wielu przypadkach w większym stopniu wpływać będą na sytuację pracowników i urzędów, niż sama ustawa. Szkoda zatem, że również na etapie ich tworzenia objęto tajemnicą wstępne założenia i koncepcje, a o ostatecznej wersji aktów wykonawczych (w tym także o strukturze urzędów w województwach) zadecyduje wąskie grono osób.

       Podstawą sprawnego wdrożenia reformy jest zapewnienie środków na jej wdrożenie a następnie na funkcjonowanie służby w nowych warunkach. Nie wiemy, czy takie środki są (będą) zagwarantowane w budżecie na 2008 rok czy znów będzie się to odbywało w ramach tradycyjnego już „bezkosztowego” finansowania.

       Środowisko pracowników urzędów i izb skarbowych jest zaniepokojone zapowiedziami redukcji etatów w administracji skarbowej (o około 10% obecnego zatrudnienia). Nie chodzi w tym przypadku jednak wyłącznie o przymusowe odesłanie na emerytury osób mających do tego stosowne uprawnienia (większość z nich z chęcią odejdzie na emerytury z marnie wynagradzanej pracy i codziennie szkalowanej przez nieobiektywne media instytucji). Chodzi przede wszystkim o to, że urzędy skarbowe po zmniejszeniu zatrudnienia mogą nie podołać nałożonym już i nakładanym co chwila nań nowym obowiązkom („jedno okienko”, pobór abonamentu RTV, przekazywanie darowizn odliczanych przez podatników, itp.). Już teraz przecież urzędy szeroko korzystają z pomocy rejonowych biur pracy i zatrudniają interwencyjnie dodatkowych pracowników. Sytuacji nie sprzyja też nieprzemyślana polityka Ministerstwa Finansów, które w sposób ciągły i narastający żąda wciąż nowych danych i zestawień nie bacząc na to, że wielokrotnie dane takie już wcześniej były przesyłane do Ministerstwa Finansów, a urzędy skarbowe muszą przede wszystkim na bieżąco wykonywać nałożone na nie zadania.  Ministerstwo Finansów obciąża także brak przemyślanej polityki kadrowej w obecnej sytuacji etatowej (brak jakichkolwiek widocznych efektów dokonanej etatyzacji i związanej z tym konieczności racjonalizacji rozlokowania kadr w ramach istniejących możliwości). Co zatem będzie się działo po ewentualnym zmniejszeniu zatrudnienia?
      
W przededniu reformy pracowników szczególnie niepokoją sprawy związane z żenująco niskimi płacami, których wysokość powinna być przecież pochodną zarówno poziomu zatrudnienia, jak i obciążenia zadaniami oraz charakteru pracy wykonywanej w urzędach. Okazuje się bowiem, że to urzędy skarbowe  będące w istocie aparatem bardzo sprawnym w działaniu – stają się zazwyczaj beneficjentami nowych obowiązków nakładanych przez Parlament i Rząd. W ślad za tym nie idzie jednak zwiększenie nakładów na ich funkcjonowanie, zwiększenie liczby etatów czy wreszcie rzecz najważniejsza:  podniesienie płac do satysfakcjonującego poziomu. Mamy nadzieję, że reforma administracji skarbowej i celnej wreszcie zakończy ten stan. Trzeba jednak w tym miejscu przypomnieć, że Rząd (a w zasadzie „nasza” Minister Finansów) nie znalazła w budżecie państwa na 2007 rok żadnych środków nawet na waloryzację płac związaną z inflacją „swoim” pracownikom. Czy zatem znajdą się środki i starczy determinacji do zagwarantowania podwyżek płac pracownikom skarbowym zgodnie z planami zawartymi w ustawie o Krajowej Administracji Skarbowej? Dla jasności i uniknięcia nieporozumień w przyszłości informujemy zatem: to, iż aparat skarbowy i celny jeszcze nie podjął działań protestacyjnych – chociaż sytuacja materialna jego pracowników dalece odbiega od sytuacji materialnej na przykład lekarzy, co widać chociażby po tzw. „znamionach zewnętrznych” – jest jedynie skutkiem oczekiwanych niecierpliwie zmian (podwyżek) w sferze wynagrodzeń od 1 stycznia 2008 roku. Dla pełnego obrazu trzeba jasno powiedzieć: już teraz trudno jest przyjąć za oferowane wynagrodzenie pracownika z wymaganymi i pożądanymi kwalifikacjami – stąd nadzieje, że aparat skarbowy zaspokoi rosnące i słuszne oczekiwania społeczeństwa na sprawną, przyjazną, ale i efektywną administrację  to chciejstwo bez pokrycia.  W tym kontekście musimy również ostrzec: jeżeli zostanie wprowadzona reforma administracji skarbowej w proponowanej formie, a jednocześnie nie zostaną utrzymane propozycje ustanowienia minimalnej płacy na poziomie proponowanym w ustawie, jeżeli nie zostaną zagwarantowane pozostającym w służbie pracownikom i funkcjonariuszom stanowiska uwzględniające ich dotychczasowe osiągnięcia zawodowe i staż pracy (a z uzasadnienia do ustawy wcale to nie wynika) – Rada Sekcji Krajowej poprze wszelkie działania protestacyjne w tej sprawie, a najpewniej nawet je zainicjuje. Bo nie może być tak, że wykonujemy skrupulatnie wszelkie nakładane na nas (co oczywiste) nieakceptowane i niepopierane społecznie oraz medialnie zadania, traktowani jesteśmy w wielu sytuacjach jako aparat właściwy do wykonywania „specjalnych” zadań, a jednocześnie nie akceptuje się potrzeby właściwego wynagradzania za właściwie wykonywaną i niezbędną dla prawidłowego funkcjonowania Państwa pracę.

Zauważyć należy, że najważniejsze sprawy z punktu widzenia związków zawodowych i pracowników (dotyczące nawiązania, zmiany i ustania stosunku służbowego w KAS, wynagrodzeń, nagród, ocen, uprawnień i obowiązków pracowniczych) uregulowane są w aktach wykonawczych. Jak wcześniej wskazaliśmy: nie otrzymaliśmy tych aktów prawnych i nie wiemy nawet, jakie są ich założenia. Tym większy jest więc nasz sprzeciw przeciwko sytuacji, w której – mimo zgłaszanych wcześniej  uwag i żądań uwzględnienia udziału związków zawodowych w tworzeniu aktów wykonawczych – w ustawie nie wprowadzono zapisów nakazujących udział przedstawicieli pracowników w czynnościach bezpośrednio ich dotyczących – chociażby w formie konsultacji społecznych. Wskazywaliśmy w piśmie z dnia 18 marca 2007 roku, że udział związków zawodowych powinien być przewidziany między innymi w określaniu następujących zagadnień:
•        zasad przeprowadzania ocen okresowych,
•        zasad przyznawania i wypłacania nagród,
•        zasad i trybu przeprowadzania postępowania rekrutacyjnego wobec kandydatów do służby w KAS,
•        trybu i zasad oceny zdolności fizycznej i psychicznej do służby w KAS,
•        określenia stanowisk służbowych, wymagań w zakresie wykształcenia i kwalifikacji zawodowych, jakim powinni odpowiadać urzędnicy skarbowi na poszczególnych stanowiskach służbowych,
•        trybu nadawania stopni urzędnikom skarbowym,
•        stawek wynagrodzenia zasadniczego dla poszczególnych stanowisk służbowych, wysokość oraz szczegółowe zasady przyznawania i wypłacania dodatków,
•        sposobu obliczania, wypłacania nagród jubileuszowych.

Niestety, zapisów o udziale związków zawodowych w określaniu ww. zagadnień nie zamieszczono w kolejnej wersji projektu i w takim razie trudno mówić o otwartości ustawodawcy na współpracę ze związkami zawodowymi. Przypomnieć w tym miejscu należy, że zapisy dotyczące udziału związków zawodowych przy opiniowaniu zagadnień wymienionych wyżej znajdują się w innych pragmatykach służbowych – chociażby dotyczących Policji, Straży Pożarnej czy pracowników oświaty.

Znaczna część uwag wniesionych w dniu 18.03.2007 r. do projektu ustawy z dnia 28.02.2007 r. jest (niestety) nadal aktualna. Brak przepisu zawierającego „słownik” niektórych pojęć, jakie występują w ustawie, a które budzą wątpliwości interpretacyjne. Nie przedstawiono do tej pory chociażby przybliżonych danych dotyczących:
•        ilości i rozmieszczenie jednostek KAS,
•        planowanej liczby etatów po reformie,
•        planowanych środków na wynagrodzenia,
•        planowanych środków finansowych na wdrożenie reformy, funkcjonowanie jednostek KAS, kosztów odpraw emerytalnych i odpraw związanych z likwidacją zakładu pracy.
Brak również informacji o planowanej liczbie niezatrudnionych pracowników w jednostkach KAS z likwidowanych jednostek (poza pracownikami przechodzącymi na wcześniejsze emerytury), a także danych dot. obecnego stanu zatrudnienia w poszczególnych jednostkach organizacyjnych.

       Generalnie musimy stwierdzić po raz kolejny: kształt ustawy, a także przepisy organizacyjne w niej zawarte, są dużym zaskoczeniem dla Związku Zawodowego NSZZ „Solidarność”. Z wcześniejszych wypowiedzi przedstawicieli kierownictwa Ministerstwa Finansów wynikało bowiem, że to raczej ustawa o izbach i urzędach skarbowych, a także przepisy wykonawcze do tej ustawy oceniane były jako te przepisy, które w zdecydowanie doskonalszy sposób od ustawy o służbie celnej, regulowały zasady organizacyjne funkcjonujące w aparacie skarbowym. Co więcej, liczba pracowników będących członkami korpusu służby cywilnej zdecydowanie przewyższa liczbę funkcjonariuszy  stąd obrany kierunek przekształceń oraz odsunięcie przedstawicieli urzędów skarbowych od prac Zespołu  budzi poważne wątpliwości i zastrzeżenia. Projekt ustawy o KAS wyraźnie wskazuje, że to właśnie ustawa o służbie celnej była podstawą jego tworzenia, a uregulowania dotyczące funkcjonariuszy zastosowano bez wyjątku do wszystkich urzędników administracji skarbowej – bez względu na charakter wykonywanej pracy. Jest to nieporozumienie, gdyż nie ma potrzeby stosowania rygorów służby w stosunku do pracowników administracyjnych, a w ramach KAS bez przeszkód mogłyby funkcjonować różne rozwiązania zależne od charakteru pracy (służby mundurowe, urzędnicy administracji skarbowej, pracownicy nie będący urzędnikami administracji skarbowej).

       Ustawa nie precyzuje czy liczba urzędów KAS powstałych po 1 stycznia 2008 roku będzie równa liczbie dotychczas funkcjonujących urzędów, ale należy się spodziewać, iż nie będzie. Dziwi zatem brak określenia zasad przejęcia praw i obowiązków związanych z zamknięciem roku w jednostkach likwidowanych z dniem 31 grudnia 2007 roku (np. księgowania wpłat z końca roku 2007 – termin ostateczny 09.01.2008 r. czy przekazania niewykorzystanych środków na wydatki bieżące i płace za 2007 rok na konto dysponenta wyższego stopnia – dotychczasowy termin również styczeń 2008 roku). Nie rozstrzygnięto kwestii   a podnosiliśmy to już wcześniej  sporządzenia bilansu likwidowanych jednostek za 2007 rok (kto będzie odpowiedzialny za jego sporządzenie?). Brak także rozstrzygnięcia w takich istotnych sprawach, jak:
       -kto będzie odpowiedzialny za sporządzenie dokumentacji podatkowej dla pracowników likwidowanych jednostek (PIT11/8B, PIT40)?
       -kto będzie miał dostęp i na jakich zasadach do bazy kadrowopłacowej zlikwidowanych jednostek?
       -kto będzie miał dostęp i na jakich zasadach do informacji zgromadzonych w rejestrach i bazach danych zlikwidowanych urzędów w związku z koniecznością sporządzania sprawozdań za 2007 rok i lata wcześniejsze?
       -brak określenia zasad rejestracji NIP, REGON, ZUS, itd.  co  powinno nastąpić z odpowiednim wyprzedzeniem,
       -brak dyspozycji w sprawie otwarcia rachunków bankowych w celu odpowiednio wczesnego poinformowania zainteresowanych podatników o tych rachunkach,
       -brak rozstrzygnięć i dyspozycji w sprawie sald rachunków na koniec 2007 roku (np. fundusz socjalny, dochody własne urzędów, sumy depozytowe).
       -poza ogólnym stwierdzeniem, o możliwości przekazania mienia za zgodą właściwego ministra do nowych jednostek, brak jest ustalenia zasad przejmowania mienia i terminów (wymaga to sporządzenia kompletnej dokumentacji dotyczącej majątku likwidowanego urzędu).

A to tylko kilka, z wielu pojawiających się pytań, gdzie odpowiedzi próżno szukać zarówno w projekcie ustaw, jak i uzasadnieniach do nich. Oznacza to, że nasze uwagi nie są analizowane, a twórcy projektu uważają, iż stworzą dzieło doskonałe bez uwzględniania uwag środowiska, których projekt ma dotyczyć.

       Wraz ze wszystkimi pracownikami administracji podatkowej zostają wyłączeni z ustawy o służbie cywilnej pracownicy egzekucji administracyjnej. W ustawach nie umieszczono nawet wzmianki o tej ważnej i specyficznej dziedzinie działalności aparatu skarbowego. Prawdopodobnie z chwilą wejścia w życie KAS pracownicy egzekucji stracą wynagrodzenie prowizyjne, a mimo tego do tej pory Ministerstwo Finansów nie przedstawiło projektów aktów prawnych rekompensujących utratę części wynagrodzeń. Czy w tych okolicznościach nie nastąpi paraliż egzekucji i zmniejszenie skuteczności ściągalności należności budżetowych (w tym miejscu należy przypomnieć, że tzw. „tytuły własne”, to tylko 17% całości realizowanych tytułów, a więc tracą na braku tego zapisu również instytucje będące poza administracja skarbową, np. ZUS czy policja)?

Nieporozumieniem jest tworzenie w ramach KAS „mobilnych grup kontrolnych”, mających takie same uprawnienia, jak funkcjonujące aktualnie w ramach kontroli skarbowej „oddziały realizacyjne”. Należy albo wzmocnić „oddziały realizacyjne” w ramach kontroli skarbowej, albo też zlikwidować je i przekazać siły i środki do „mobilnych grup kontrolnych”.

       Nie wspomniano w projektach ustaw o służbach informatycznych i systemie informatycznym KAS (w tym elektronicznym systemie przesyłania danych) zapominając, że w dzisiejszej rzeczywistości te właśnie elementy decydują często o sprawności i skuteczności działania każdej administracji. Czy zatem system ma być oparty na usługodawcach zewnętrznych? Pracownicy tych służb mają więc prawo do niepokoju i prawo do informacji, czy już teraz powinni szukać sobie nowej pracy. Przypominamy: brak sprawnego systemu informatycznego to jedna z podstawowych przyczyn nadmiernego obciążenia niepotrzebnymi zadaniami pracowników skarbowych (chociażby sprawozdawczość przybierająca momentami wymiar karykaturalny, gdy nakazuje się na przykład przygotować przez wszystkie urzędy w trybie pilnym jakieś informacje dla redaktora gazety ogólnopolskiej…).

       Powyższe zastrzeżenia ogólne oraz uwagi szczegółowe zawarte w załącznikach do niniejszego pisma dają podstawę do stwierdzenia, że projekt jest nadal dokumentem wymagającym szeregu zmian i korekt. Mamy jednak nadzieję, a potwierdza to dzisiejsze przybycie Pana Ministra na spotkanie central związkowych, że Kierownictwo Ministerstwa Finansów jest tego świadome, jest otwarte na nasze propozycje, a już w najbliższym czasie dojdzie do spotkania o którym dziś rozmawialiśmy z Panem Ministrem (w tej sprawie – zgodnie z ustaleniami z dnia dzisiejszego  w najbliższych dniach przeslemy stosowny komunikat wspólny central związkowych).

W załączeniu do powyższych uwag ogólnych przesyłamy uwagi szczegółowe w formie dwóch załączników.
z up. Rady Sekcji Krajowej

  PRZEWODNICZĄCY
  Tomasz Ludwiński
<!--QuoteEnd--></div><!--QuoteEEnd-->

<!--QuoteEnd--></div><!--QuoteEEnd-->


Ile to już rzeczowych opinii poszło do decydentów???

Takie opinie kierowałbym jednak do Zyty, pomimo iż tylko Marian słucha.

No i do wiadomości: Premier, Marszałek Sejmu, może też Prezydent, ale tam chyba kiepsko z czytaniem ze zrozumieniem.

Ale tak trzymać.  :piwo:

Ale czemu do Zyty?

Do Ministra Finansów.  
Jeszcze poczuje się urażona, że rozmawia się za jej plecami, a w styczniu 2008 powie, że nic nie wiedziała o zgłaszanych postulatach.

A do pisma można dołączyć (profilaktycznie rzecz jasna) aparat słuchowy dobrej klasy.
Wtedy już żadne wymówki nie pomogą...

A wracając do pisma RSK - bardzo dobre. Stanowcze choć jednocześnie wyważone. Widać dbałość zarówno o pracowników jak i sprawy państwa. Tylko idiota może nad tym stanowiskiem przejść obojętnie...

Wjawor!
Opinie poszły tam, skąd przyszły projekty, czyli M.Banasia.

To, że na zaproszenie zamiast Zyty pojawiają się notorycznie jej przedstawiciele nie zmienia faktu, że na papierze to ona stoi na czele resortu.
A że dla nas nie ma czasu - nic dziwnego, przecież musi być np tu:
<!--quoteo--><div class='quotetop'></div><div class='quotemain'><!--quotec-->Spotkanie Minister Finansów prof. Zyty Gilowską z laureatami XX Olimpiady Wiedzy Ekonomicznej.

14 czerwca w Ministerstwie Finansów Wicepremier, Minister Finansów prof. Zyta Gilowska w imieniu Prezesa Rady Ministrów Jarosława Kaczyńskiego wręczyła nagrody laureatom tegorocznej, jubileuszowej edycji Olimpiady Wiedzy Ekonomicznej. <!--QuoteEnd--></div><!--QuoteEEnd-->  

Pomimo traktowania nas jak kulę u nogi, moim zdaniem powinna być adresatem takich pism.

Nie wiem czy tak "notorycznie pojawiają się". Był czas, że nie pojawiali się nawet przedstawiciele. Ale wracając do tematu. Dostajesz do zaopiniowania np. projekt jakiejś decyzji od z-cy Twojego naczelnika, to odpowiesz temu zastępcy, czy naczelnikowi, a może dasz jeszcze do wiadomości dyrektorowi i wszystkim wicedyrektorom w izbie?

Jeśli o mnie chodzi - chyba wystąpienie winno być nieco mocniejsze, bardziej rygorystycznie eksponujące błędne i niedopracowane - zdaniem ZZ - rozwiązania. Za to duży plus za dodatkowe wzmianki o sytuacji ogólnej choćby o bezmyślnej (ups!) "nieprzemyślanej" polityce MF w sprawach m.in. sprawozdawczości...
Ale cóż, ja negocjatorem urodzonym nie jestem, a i związkowcem zaprawionym w bojach również, więc liczę, że jest to też swoista część strategii negocjacyjnej, bo jak rozumiem na tym spotkaniu się nie kończy... Choć zdawać sobie trzeba jednak sprawę, że mimo wszystko wpływ ZZ na ostateczny kształt zapisów wielki być nie może... ale walczyć trzeba.
Admin - :brawa:

 

Pomio traktowania nas jak kulę u nogi, moim zdaniem powinna być adresatem takich pism.
<!--QuoteEnd--></div><!--QuoteEEnd-->

Musimy się zakwalifikować w przyszłym roku, wtedy się nie wymiga od spotkania...

Papier wszystko zniesie.
Moim zdaniem Inspektor kieruje się zawodowym węchem i wie z kim rozmawiać. Ale oczywiście mogę się mylić.

Szczegółowe uwagi zawierają w zasadzie wszystko. Na razie nie ma podstaw do "palenia mostów". Negocjujemy i zobaczymy, co z tego wyjdzie. Sytuacja jest trudna, bo nie mamy (jako grupa zawodowa) wsparcia z zewnątrz (jak np. lekarze). Naszą nadzieją jest więc rząd i MF. Niestety...